В настоящее время данная статья на русском языке не доступна.
Jego Eminencja XII Tai Situ Rinpocze
Jest to jedna z najważniejszych linii tulku w tradycji Kagju. Tai Situpowie uważani są za emanację Majtrei, Buddy Przyszłości, który obecnie przebywa w niebie Tuszita. Guru Padmasambhawa przepowiadał pojawienie się Situ Rinpoczego, określając go jako swą własną emanację.
Obecny, dwunasty Situ Tulku, Pema Dynjo Njindzie Łangpo, urodził się w 1954 roku w Pal Jul w Tybecie. Został intronizowany w Palpung przez Jego Świątobliwość XVI Karmapę. Zgodnie z sugestią Karmapy jeszcze przed inwazją chińską przeniósł się do Bhutanu, a później zamieszkał w Rumteku, gdzie otrzymał od J.Ś. Karmapy pełen przekaz nauk Kagju. W wieku dwudziestu dwóch lat przeniósł się do Szierab Ling, w pobliżu Dharamsali, gdzie założył klasztor, będący jego główną siedzibą poza Tybetem.
XVI Karmapa przed śmiercią mianował Situ Rinpoczego jednym ze swych czterech regentów i dał mu ukryty w talizmanie list dotyczący narodzin swej siedemnastej inkarnacji. W liście tym, otwartym w 1992 r., J.Ś. Karmapa przepowiedział szczegóły swych przyszłych narodzin, a także fakt, że Situ Pema Dynjo będzie głównym nauczycielem XVII Karmapy.
Situ Rinpocze jest otaczany najwyższym szacunkiem m.in. ze względu na swą umiejętność nauczania Dharmy w sposób niezwykle jasny i precyzyjny. Rinpocze jest dobrze zaznajomiony z zachodnią kulturą i sztuką, a szczególnie z mentalnością ludzi Zachodu. Jego wykłady Dharmy charakteryzuje inspirująca prostota i bezpośredniość.
Jej Eminencja Mindrolling Dzietsyn Khandro Rinpocze
Jej Eminencja Dzietsyn Khandro Tsering Paldron, znana jako Dzietsyn Khandro Rinpocze, spadkobierczyni Linii Jeszie Tsogjal, urodziła się w klasztorze Zangdok Palri w Kalimpongu w tybetańskim roku Ognistej Owcy jako starsza córka Jego Świątobliwości Mindrollinga Triciena Rinpoczego.
Gdy miała zaledwie rok, ukazała przeróżne pomyślne znaki i Jego Świątobliwość XVI Karmapa rozpoznał w niej inkarnację Wielkiej Dakini z Tsurphu, Khandro Orgjen Tsomo. W wieku trzech lat została oficjalnie rozpoznana, a następnie intronizowana.
Jej Eminencja Dzietsyn Khandro Rinpocze, otrzymała zarówno wykształcenie w stylu zachodnim, jak i tradycyjną klasztorną edukację w stylu tybetańskim. Jej głównymi duchowymi nauczycielami byli Jego Świątobliwość Mindrolling Tricien Rinpocze, Jego Świątobliwość Gjalłang Karmapa i Jego Świątobliwość Dilgo Khjentse Rinpocze. Po odejściu Jego Świątobliwości Mindrollinga Rinpoczego Dzietsyn Khandro Rinpcze jest głową klasztoru Mindrolling.
Jego Eminencja Kalu Rinpocze
Kalu Rinpocze urodził się w 1990 r. w swoim klasztorze Samdrub Dargje Cieling w północno-wschodnich Indiach. Został oficjalnie rozpoznany jako inkarnacja poprzedniego Kalu Rinpoczego przez Jego Świątobliwość Dalajlamę oraz Jego Eminencję Tai Situ Rinpoczego. Uroczysta intronizacja odbyła się w 1993 r.
Jangsi Kalu Rinpocze w wieku siedmiu lat rozpoczął formalne studia pod kierunkiem czcigodnego Bokara Rinpoczego. Mając piętnaście lat Rinpocze zaczął trzyletnie odosobnienie w tradycji Szangpa Kagju, które ukończył w 2008 roku.
Od kilku lat Rinpocze naucza w ośrodkach Dharmy na całym świecie. Jego wykształcenie buddyjskie połączone ze świetną znajomością kultury i mentalności Zachodu oraz biegłą znajomością angielskiego ułatwia nawiązanie bezpośredniego porozumienia ze słuchaczami i przekazanie najistotniejszych nauk w niezwykle jasny, łatwy do zrozumienia i pełen humoru sposób.
Ringu Tulku Rinpocze
Ringu Tulku Rinpocze został rozpoznany jako kolejna inkarnacja opata klasztoru Rigul w Tybecie. Studiował i praktykował pod kierunkiem wielu wybitnych lamów wszystkich tradycji buddyzmu tybetańskiego. Jego rdzennymi guru byli Jego Świątobliwość XVI Gjalła Karmapa i Jego Świątobliwość Dilgo Khjentse Rinpocze – łączy on zatem tradycję Kagju i Njingma.
Od 1990 roku Ringu Tulku Rinpocze podróżuje i naucza buddyzmu w wielu ośrodkach buddyjskich, instytutach i na uczelniach w Europie, USA, Kanadzie, Australii i Azji. Bierze także udział w dialogu międzyreligijnym. Wydano kilka jego książek o buddyzmie, w tym także książek dla dzieci, po tybetańsku i w językach europejskich.
Rinpocze stworzył międzynarodową organizację o nazwie Bodhicharya www.bodhicharya.org, której celem jest prezentowanie nauk buddyjskich, promowanie dialogu międzykulturowego oraz działania dobroczynne.
Khencien Thrangu Rinpocze
W swej obecnej, dziewiątej inkarnacji czcigodny Khencien Thrangu Rinpocze jest wybitnym uczonym. Należy do starszego pokolenia Lamów Kagju, którzy pełną edukację przeszli jeszcze w Tybecie.
Rinpocze urodził się w 1933 roku. Jego Świątobliwość Gjalłang Karmapa i Palpung Situ Rinpocze, dzięki wizjom, określili miejsce jego narodzin i podali imiona rodziców. Został formalnie rozpoznany jako inkarnacja Thrangu Tulku, gdy miał cztery lata. W dzieciństwie wiele nauk otrzymywał wraz z Tengą Rinpocze i Ato Rinpocze. Połączyła ich wówczas wyjątkowo zażyła przyjaźń.
W tym samym czasie Kiedy Tenga Rinpocze został przez XVI Karmapę mianowany Dordże Lobpynem (głównym mistrzem tantrycznych praktyk i ceremonii) szkoły Kagju, a Bokar Rinpocze sprawował funkcję Drubpyna (mistrza nadzorującego trzyletnie odosobnienia), Thrangu Rinpoczemu Karmapa powierzył funkcję Khenpo - głównego uczonego i opata klasztoru Rumtek oraz całej szkoły Kagju.
Obecnie Rinpocze sprawuje urząd głównego Khenpo w Nalanda Institute - Instytucie Wyższych Studiów Buddyjskich przy klasztorze Rumtek. W 1976 r. założył ośrodek odosobnieniowy w Namo Buddha w Nepalu, a w 1981 r. rozpoczął budowę własnej uczelni (sziedra), Thrangu Taszi Cieling w Boudhanath w Kathmandu. Przez lata odwiedzał także ośrodki Dharmy na całym świecie.
Ato Rinpocze
Ato Rinpocze urodził się w 1933 r. w Khamie. Jest ósmą inkarnacją Tenzina Tulku z klasztoru Nezang. W dzieciństwie jego towarzyszami nauki i zabaw byli Tenga Rinpocze i Thrangu Rinpocze. Uczył się od różnych nauczycieli, m.in. od drugiego Dziamgona Kongtrula z Palpung czy od Jego Świątobliwości Dilgo Khjentse Rinpoczego (który był też jego rodzonym wujem). W latach 1950-53 Rinpocze przeszedł przez tradycyjne trzyletnie odosobnienie medytacyjne.
W latach 1960-63 był reprezentantem szkoły Kagju w Radzie do Spraw Religii i Kultury w Tybetańskim Rządzie Emigracyjnym w Dharamsali. Do 1966 r. asystował siostrze Palmo w Szkole Młodych Lamów w Dalhousie. W 1967 r. Rinpocze ożenił się i przeprowadził do Cambridge w Anglii. Nie angażował się w zakładanie i prowadzenie ośrodków dharmy, nauczając jedynie prywatnie lub na zaproszenia.
Głębia jego urzeczywistnienia i rozległość wiedzy sprawia, że Ato Rinpocze cieszy się najwyższym uznaniem innych Lamów, a jego nauki , nawet gdy dotykają najbardziej subtelnych zagadnień filozofii czy praktyki, są niezwykle jasne i przystępne.
Radha Czime Rinpocze
Rinpocze urodził się we wschodnim Tybecie, w pobliżu klasztoru Bencien. Jako inkarnacja Radhy Phuntsoka, wielkiego patrona tego klasztoru i wybitnego praktykującego, otrzymał staranne wykształcenie, przynależne jednemu z najwyższych Lamów klasztoru.
W czasie inwazji chińskiej na Tybet opuścił swą ojczyznę, podróżując wraz z Jego Świątobliwością Karmapą , Sangje Njenpą Rinpoczem , Tengą Rinpoczem i innymi. Wkrótce potem wyemigrował do Anglii. Ożenił się i mieszka tam od blisko trzydziestu lat. Pracując w dziale tybetańskim British Library, prowadzi jednocześnie szereg ośrodków Dharmy.
Rinpocze ujmuje wszystkich swym bezpośrednim stylem bycia, humorem oraz takim sposobem przekazywania nauk, jaki doskonale trafia do mentalności ludzi Zachodu.
Namse Rinpocze (zm. 2009 r.)
Namse Rinpocze urodził się we wschodnim Tybecie. W wieku piętnastu lat wstąpił do klasztoru Tsedral, gdzie do dwudziestego pierwszego roku życia pobierał wszechstronne nauki w zakresie buddyjskiej filozofii, szczególnie zaś pradżniaparamity i madhjamiki. Odbywał liczne odosobnienia medytacyjne w Tybecie, a potem w Indiach.
Przez jakiś czas mieszkał w klasztorze Dharma Czakra w Rumteku i razem z wieloma tulku Linii Kagju otrzymywał od Jego Świątobliwości Karmapy najważniejsze w naszej tradycji przekazy. W 1970 roku przeniósł się do Francji.
Do 1981 roku pracował jako nauczyciel pomagający w praktyce wielu uczniom w całej Europie. W tym czasie otrzymał od Karmapy zaszczytny tytuł "Rinpocze" i w roku 1981 za radą Jego Świątobliwości przeniósł się do Toronto, gdzie prowadził ośrodek miejski. Kierował także ośrodkiem odosobnień, położonym w pobliżu Niagary.
Czcigodny Namse Rinpocze zakończył swe życie 30 listopada 2009 r.